✍?#سیدمصطفی تاجزاده در گفت‌وگو با اعتماد

✅ بسیاری از انتقادهای براندازان به جمهوری اسلامی و ارکان آن وارد است و باید برطرف شود . تفاوت ما با آنها عمدتا در راه حلی است که ارائه می‌کنیم. آنان یا به انقلاب باور دارند یا به سرنگونی نظام سیاسی با کمک و حتی با دخالت خارجی و به‌طور مشخص امریکا. ما با هر دو راه مخالفیم به دلیل اینکه هزینه چنین اقدامی را به مراتب بیشتر از مزایا و فواید آنها می‌بینیم و معتقدیم اصلاحات اگرچه کند و زمان‌بر اما با اطمینان بیشتر و هزینه کمتر و با حفظ نظم و ثبات سیاسی می‌تواند جامعه را به اهداف مشترک و موردنظر ملت نزدیک کند.

✅ ما از رایی که دادیم دفاع می‌کنیم. نظارت استصوابی هیچ انتخاب بهتری مقابل ما قرار نداده بود. من همان زمان هم گفتم که در شرایط فعلی بهترین نامزد ما آقای مهندس موسوی است که می‌تواند از پس این مشکلات برآید. برخی دوستان مانند آقای مهاجرانی اعتراض و انتقاد کردند که چرا من چنین می‌گویم.

✅ هیچ راهی برای نجات کشور و سربلندی ملت وجود ندارد جز آنکه به سمت انتخابات آزاد برویم تا با انتخاب شایستگان دو معضل بزرگ جامعه یعنی بی کفایتی مدیریتی و فساد سیستمی برطرف یا مهار شود.

✅ تحقق مطالباتی مثل بی‌طرف شدن نهادهای انتصابی ، چندصدا شدن صدا و سیما، بازگشت سپاهیان به پادگان‌ها و رهاکردن فعالیت‌های اقتصادی، سیاسی، انتخاباتی، رسانه ای و ... ، واگذاری دیپلماسی به وزارت خارجه، رفع حصر و حبس‌ها و پایان دادن به بگیر و ببند و به‌رسمیت شناختن سبک های مختلف زندگی، توجه به حقوق زنان و ارتقای جایگاه ایرانیان سنی و بالاخره به‌رسمیت شناختن نیروی سوم ضروریست. از همه مهمتر لغو نظارت استصوابی و حرکت به سوی انتخابات صددرصد آزاد و عادلانه است برای اینکه هر کسی که ملت به‌عنوان صاحبخانه می‌پسندد، برگزیده شود و مسئولیت امور را بر عهده گیرد.

✅ به‌نظر من به روش سال‌های ٩٢ تا ٩٦ نمی‌توان سیاست‌ورزی کرد و لازم است تجدید نظرهایی در آن صورت گیرد، زیرا سیاست‌ورزی نیابتی جوابگوی شرایط بحرانی امروز نیست.

✅ بسیاری از مردم دیگر به روش گذشته رای نخواهند داد و اگر هم رای بدهند منتخبان‌شان قادر به حل مشکلاتی مثل بی‌کفایتی و فساد گسترده نخواهند بود.

✅ کشورهایی مانند سوریه، عراق، یمن، افغانستان، لیبی و... که دچار هرج و مرج و جنگ‌های داخلی شدند، همه یک فصل مشترک داشتند و آن اینکه در کنار رژیم فاسد و مستبد فاقد یک جریان اصلاحی قدرتمند بودند؛
جریانی که بتواند همزمان هم با حکومت سخن بگوید و آن را تعدیل کند و هم با مردم حرف بزند و آنان را متوجه وخامت اوضاع و عواقب انتخاب‌های نادرست کند.